قطعاَ در کاهش مصرف مواد تاثیر خواهد داشت زیرا تکنولوژیهای جدید به منظور کاهش هزینه ها ، افزایش کیفیت و حفظ منابع گام برمیدارند.
کاربرد اولیه روش پالس در آبکاری های طلا ، نقره و مس در صنعت برق ، الکترونیک و مخابرات بوده است .
در این روش ساختار پوشش متراکم تر و دانسیته سطحی بیشتری حاصل میشود
نتیجه این فرایند کاهش مقاومت الکتریکی و افزایش هدایت الکتریکی می باشد
پس میتوان از ضخامت آبکاری کاست . کاستن از ضخامت آبکاری یعنی کاهش زمان آبکاری حتی تا 50%
با این نقطه نظر این روش در دیگر آبکاریها کاربرد یافته است.
بعنوان مثال در آبکاری کروم میتوان پوشش سخت تر و سطح مقاوم تر به سایش را ایجاد کرد.
و اما در آبکاری نیکل، از این روش برای حذف و یا محدود کردن مصرف افزودنیهای آلی به منظور کنترل انواع تنش ها استفاده میشود.
پوشش براق تر ، کنترل ضخامت بهتر و کاهش زمان آبکاری نتیجه این روش می باشد.
اما محدودیتهای این روش :
1- انتخاب صحیح از امواج پالس: شکل امواج پالسی تنوع بسیار زیادی داشته و به نامهای مختلفی شناخته میشوند در صورت عدم انتخاب صحیح ،نتایج نادرست حاصل میشود .
2-انتخاب صحیح افزودنیها: چون افزودنیها در پوشش فلزی شرکت میکنند لذا زمانیکه امواج پالسی حالت آندی پیداکنند حالت اکسیداسیون روی سطح قطعات باعث انحلال و حتی تجزیه آنها شده که تجمع آنها در وان میتواند آلودگی آلی محسوب شده و باعث سوختگی در HCD شود.
در حال حاضر چون افزودنیهای موجود در بازار برای سیستمهای غیر پالسی میباشند لذا یک کار تحقیقاتی می طلبد که افزودنی مناسب این روش پیدا شود.
پیروز باشید
علیرضارفیعی
