فرایند تولید و خالص سازی نیکل بصورت الکترولیتی بوده و شبکه فلزی(FCC,BCCو...) خاصی ندارند و معروف به آمورف (بی شکل) هستند
نیکل حاصل از فرایند فوق پس از برش و تعیین ابعاد بطور مستقیم در آبکاری نیکل استفاده میشود.
لذا اصولاً کاندنس (فشرده) نبوده و دارای تخلخل هستند .
این آندها در هنگام آبکاری ضمن حل شدن نیز خرد هم میشوند و از گردونه اتصال آندی خارج میشوند.
درنتیجه هرچه آند کمتر خرد شود مفید تر خواهد بود .
با توجه به نکته اصلی در فرایند تولید آندها هرچه [b]دانسیته جریان [/b]شمش سازی نیکل (نیکل کاتدی) [b]کمتر[/b] باشد نیکل حاصله فشرده تر خواهد بود.
پس هرچه جریان کاتدی در فرایند فوق بیشتر باشد نیکل حاصله برای آبکاری نامناسب تر است .
اما چگونه باید این گونه آندها را شناخت؟
واضح است که استفاده از جریان الکتریکی زیاد در هنگام تولید نیکل کاتدی سطوحی ناهموار ایجاد میکند .
بعضی از مارکها به شدت ، سطحی اصطلاحاً زگیلی دارند که نامطلوبند.
بعضی از آندهاسطحی هموار و صاف دارند که مناسبند.
پیروزباشید
علیرضارفیعی
