داستان موم زنبور و تاثیر آن در براق تر شدن قطعات آبکاری
سال ها پیش، در یک کارگاه آبکاری، بالای یک وان که در انتهای کارگاه قرار داشت، بر روی سقف یک گروه زنبور لانه کرده و دارای لانه ای نسبتا بزرگ از جنس موم بودند. این کارگاه برای مدتی به دلایل مختلف تعطیل بود. پس از تعطیلات، وقتی کارکنان به کارگاه بر گشتند مشاهده کردند، که این موم به دلیل سنگینی ناشی از اندازه بزرگ خود به داخل وان سقوط کرده است. در ابتدا موضوع مهم به نظر نمی رسید و با برداشتن موم به کار خود ادامه دادند. قطعات تولیدی آن وان پس از آن واقعه، براق تر بودند. این موضوع توجه مسئولین کارگاه را به خود جلب کرد. با آگاهی به این موضوع که به احتمال زیاد مواد موجود در موم باعث این تغییر در ظاهر قطعات شده است، مسئول مربوطه عمدا مقداری موم به یک وان اضافه می کند و نتیجه مشابهی به دست می آید. با بررسی های به عمل آمده و مطالعه ترکیبات موجود در موم زنبور، مشخص است که ماده ژلاتین و آلدئیدی آن باعث این براقی می شود. امروزه نیز از ترکیبات آلدئیدی که حاوی یک کربن با پیوندی دوگاه با اکسیژن است در ترکیب براقی ها استفاده می شود. نکتهی قابل توجه از این داستان این است که باید به کوچک ترین موضوعات اطراف خود نیز با دقت توجه کرد و به سادگی از کنار آن ها نگذشت.
