بطور کلی میتوان از مواد زیر نام برد :
سودکاستیک، متاسیلیکات سدیم ، تری سدیم فسفات ، تری پلی فسفات ، پیروفسفات سدیم، کربنات سدیم ،گلوکونات سدیم ، EDTA ، سولفات سدیم و انواع دترجنت آنیونی و نان یونی و... در چربیگیر ها استفاده میشود.
خواصی مانند ایجاد محیط های قلیائی، پایداری محلول با خاصیت آمفوتری، واکنشهای صابونی شدن ، ایجاد کمپلکس با ناخالصیها ، حذف سختی آب ، جلوگیری از خوردگی قطعه، انحلال چربی و روغن یا معلق کردن در آب ، کاهش کشش سطحی محلول برای ارتقاء فعالیت دیگر مواد و... قابل ذکر است.
برای تکمیل اطلاعاتتان در مقوله چربیگیری باید از کتب معتبر و مطالعه بخش مربوط استفاده کنید و پرداختن به تک تک پارامترهای خواسته شده در اینجا امکان پذیر نیست.
ذکر درصد مواد نیز به پارامترهای متعددی بستگی دارد بعنوان مثال بعضی از شرکتهای بزرگ بیش از 100 نوع چربیگیر دارند که بسته به نوع خط ، نوع سیستم کاری ، جنس قطعات ، نوع فرایند پوشش ، نوع آلودگی روغن قطعات و... کاربردها تعریف می شوند.
به امید مفید بودن مطلب
علیرضا رفیعی
