صنایع آبکاری جز پر مصرف ترین صنایع در بخش آب به شمار می روند . این صنعت همچنین از نظر زیست محیطی جز صنایع آلاینده ویژه به شمار می رود . استفاده از فلزات سنگین مانند کروم ، قلع ، نیکل ... و مواد سمی نظیر سیانور سبب نگاه ویژه محیط زیست نسبت به این صنعت استراتژیک در کشور شده است . همانطور که می دانیم امروزه کشور ما با مشکل جدی کم آبی مواجه است . در این صنعت به طور میانگین در هر روز کاری به ازای هر واحد صنعتی 3000 لیتر آب به هدر می رود . این حجم از آب آلوده یا به روش های شیمیایی خنثی سازی (بهتر بگوییم شفاف سازی) یا به طور مستقیم وارد محیط زیست می شود . در طول سال های اخیر صنعت آبکاری با محدودیت های جدی مواجه بوده است اما امروزه این صنعت با تهدید جدی تری روبه رو است ؛ کمبود آب !!!!
لذا طرح و برنامه ریزی نیاز است تا آب مورد استفاده در این صنعت با تصفیه مجدد به فرآیند تولید باز گردد تا ضمن رفع مشکلات زیست محیطی این صنایع این حجم گسترده از آب حفظ شود . این امر از لحاظ اقتصادی برای این صنعت بسیار حائز اهمیت است .
مشخصات این سیستم به شرح ذیل می باشد:
- طراحی سیستم متناسب با فضای موجود
- سیستم تمام اتوماتیک
- بدون استفاده از مواد شیمیایی
- حداقل تولید لجن
- هزینه ی پایین
- سازگاری با محیط زیست
- صرفه اقتصادی بالا
- بدون دور ریز آب
- بازگشت آب حاصل از تصفیه با کیفیت مقطر به فرآیند تولید
- جداسازی مواد ارزشمند نظیر کروم ، نیکل ، مس سیانوری و ... به طور خالص برای استفاده مجدد
آنچه که این سیستم ویژه را منحصر به فرد کرده است جداسازی مواد ارزشمند از پساب ، بازگشت تمام آب حاصل از تصفیه برای استفاده مجدد و عدم استفاده از مواد شیمیایی می باشد.
منبع : http://www.zistpalayesh.ir
